Demi

Mijn dochtertje heet Demi, ze is 3jaar oud en ze gaat nu 4 keer in de week naar het kinderdagverblijf.
Toen ze een 1,5 jaar was ging ze daar voor het eerst heen, voornamelijk voor haar zelf zodat ze met andere kindjes kan spelen en dingetjes daar leert.
Maar ook voor ons thuis, want ik woon nog gewoon bij me ouders en hun werken ook en dan is het ook makkelijk voor hun omdat ik ook nog naar school ga.
Het is voor mij aardig makkelijk te combineren.
Maar toen ze voor het eerst op het kinderdagverblijf kwam vond ze het totaal niet leuk, ze begon altijd heel hard te schreeuwen als ik of mijn moeder weg ging.
Dat was gewoon ook niet leuk voor mezelf, dan kreeg ik weer een schuld gevoel van ja ik laat haar gewoon zo achter.
Meestal gingen we dan altijd snel weg, want zij had het besef nog niet van dat we haar gewoon weer kwamen ophalen.
Ik denk dat zij zoiets had van ze laten mij gewoon hier.
Het heeft denk ik 2 a 3 maanden geduurt voordat het eindelijk beter ging.
En nu heeft ze het heel erg naar haar zin, ze speelt veel emt andere kindjes en ze wil soms gewoon niet weg dus dat is wel heel leuk.
Ze begint nu ook meer te kletsen en te vragen op school, ze komt nu eigenlijk pas los.
Thuis zie ik ook dat ze gewoon elke keer vooruit gaat, meer woordjes, langere zinnen en ze begint ook duidelijker te praten.
Laatst zat ik met haar op de bank en ze begon het hele liedje van "poesje mauw" te zingen, toen was ik echt wel even verbaasd dat ze dat zo kon, het was niet helemaal duidelijk maar je kon er echt goed uithalen dat ze het zong echt heel grappig en heel leuk.
Dat vind ik ook het leukste dat je ze gewoon ziet groeien, ziet praten dat ze vooruitgaan en dat ze steeds meer dingen goed kunnen, ook dingen zeggen of doen die je niet verwacht.

Ik vond dit wel intresant om het hier neer te zetten omdat het ook een stukje over het kinderdag verblijf gaat en over me eigen kindje.

Er komt meer...

Groetjes!!!