Het wiegje is niet langer leeg.
Het huis staat blij te dromen,
van lachjes, traantjes, kusjes vol,
omdat jij bent gekomen.
Je moet nog wel wat leren, want
je weet nog haast van niets.
Maar dat je nu geboren bent,
dat is toch alvast iets.
Met teentjes, vingertjes eraan,
met oogjes die echt opengaan,
kleine geluidjes in je keel...
en dat is toch al veel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten